Metoda CodeElements.CreateUniqueID —

Artykuł
05/17/2015

Tworzy identyfikator programowe, które nie kolidują z innych identyfikatorów zakresu i wynika, że bieżący język regułami nazywania.

Przestrzeń nazw: EnvDTE
Zestaw: EnvDTE (w EnvDTE.dll)

Składnia

'Deklaracja
Function CreateUniqueID ( _
    Prefix As String, _
    <OutAttribute> ByRef NewName As String _
) As Boolean

bool CreateUniqueID(
    string Prefix,
    out string NewName
)

bool CreateUniqueID(
    [InAttribute] String^ Prefix, 
    [InAttribute] [OutAttribute] String^% NewName
)

abstract CreateUniqueID : 
        Prefix:string * 
        NewName:string byref -> bool

function CreateUniqueID(
    Prefix : String, 
    NewName : String
) : boolean

Parametry

Prefix
Typ: String

Wymagane.Ciąg prefiksu lub całą nazwę, aby sprawdzić, czy nie jest unikatowy dla kolekcji elementów kodu.

NewName
Typ: String%

Opcjonalne.Jeżeli podana, to zwraca z gwarantowaną unikatową nazwę.

Wartość zwracana

Typ: Boolean
Wartość logiczna wskazująca true , jeśli nazwa jest identyfikator unikatowy; w przeciwnym razie zwraca false.

Uwagi

Określa, czy też nie Prefix jest identyfikator unikatowy w kolekcji elementów kodu.Jeżeli drugi argument NewName, jest dostarczany, a następnie zwraca, unikatową nazwę, na podstawie Prefix jako prefiks, który jest prawdopodobnie te same znaki bez dodatkowych znaków.Zwrot wartości, jednak zawsze zwraca czy Prefix jest unikatowy lub nie, niezależnie od tego, czy też nie jest dostarczone drugiego argumentu.

[!UWAGA]

Po dokonaniu niektórych rodzajów modyfikacji, co oznacza, że ich wartości nie może polegać na zawsze pozostawać taki sam może być nie deterministyczny wartości elementów modelu kodu, takich jak klasy, strukturach, funkcje, atrybuty, delegatów i tak dalej.Aby uzyskać więcej informacji, zobacz sekcję wartości elementu modelu kod można zmienić w Odnajdowanie kodu za pomocą modelu kodu (Visual Basic).

Zabezpieczenia programu .NET Framework

Pełne zaufanie do bezpośredniego wywołującego. Tego elementu członkowskiego nie można używać w kodzie częściowo zaufanym. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Używanie bibliotek pochodzących z częściowo zaufanego kodu.