Akışları tanımlama ve derecelendirme önerileri

Bu Azure İyi Tasarlanmış Çerçeve Güvenilirliği denetim listesi önerisi için geçerlidir:

Bu kılavuzda iş yükü akışlarını tanımlama ve önceliklendirmeye yönelik öneriler açıklanmaktadır. İş yükü akışlarını tanımlama ve önceliklendirme, kuruluş açısından kritikliklerini belirlemek için kullanıcı akışlarını ve sistem akışlarını eşlemeyi içerir. Bu uygulama, hatalara zarar verme riskini azaltmak için en kritik iş yükü işlevselliğini tanımlamanızı ve önceliklerini belirlemenizi sağlar. İş yükü akışlarını tanımlayıp önceliklendirmenin başarısız olması, sistem çözümlemelerine ve iş yükü güvenilirliğinin tehlikeye atılmasına neden olabilir.

Tanımlar

Temel tasarım stratejileri

İş yükünüzü tasarlarken kullanıcı akışlarını ve sistem akışlarını tanımlamak çok önemlidir. Kullanıcı akışları, bir kullanıcının uygulamanız üzerinden hareketinin grafiğini oluşturur. Kullanıcı arabirimine, etkileşimlere, kararlara ve bir görevi tamamlamak için gereken adımlara odaklanır. Kullanıcı akışları, kullanıcı deneyimi ve arabirim tasarımına yönelik kullanıcı odaklı bir bakış açısı sağlar. Sistem akışları, iş yükünüzün iç çalışmalarının grafiğini oluşturur. İş yükü bileşenleri, arka uç hizmetleri ve dış API'ler arasındaki veri taşıma, giriş işleme, çıkış işleme ve etkileşimlere odaklanır. Sistem akışları, iş yükünün şirket içinde nasıl çalıştığına ilişkin karmaşık ayrıntıları gösterir.

İş yükünüzün tasarım aşamasında akışları tanımlamanız ve tanımlamanız gerekir. İş yükünüzün güvenilirliğini neyin etkilediğini daha net bir şekilde anlamanızı sağlar. Mimari kararlarınızı iş yükünüzün güvenilirlik hedefleriyle yakından hizalar.

Tüm kullanıcı ve sistem akışlarını tanımlama

Tüm kullanıcı ve sistem akışlarını tanımlamanın çıktısı, iş yükünüzdeki tüm akışların bir kataloğudur. Bu tanımlama işlemi, bir sistem içindeki tüm kullanıcı etkileşimlerini ve işlemlerini baştan sona eşlemenizi gerektirir. Bu eşleme, kritik akışları tanımlamak için bir önkoşuldur. Bir iş yükündeki tüm kullanıcı ve sistem akışlarını tanımlamaya yönelik öneriler şunlardır:

• Proje katılımcılarıyla görüşme. Proje katılımcıları akışları tanımlamak için değerli bilgiler sağlayabilir ve hatta akışları eşlemenize ve önceliklendirmenize bile yardımcı olabilir. Ayrıca kullanıcı etkileşimleri ve iş yükü içindeki bağımlılıklar hakkında içgörüler toplamak için kullanıcılarla, iş analistleriyle ve teknik ekiplerle görüşebilirsiniz.

• Belgeleri gözden geçirin. Tasarım aşamasında gözden geçirebilecek belgeleriniz olmayabilir. Ancak, belgeler varsa, bunu kullanmanız gerekir. Sistem mimarisi diyagramlarını, kullanıcı kılavuzlarını ve işlem açıklamalarını isteyin. Bu belgeler, iş yükünün ve tek tek akışlarının amaçlanan işlevselliğini anlamanıza yardımcı olabilir.

• İş yükünü gözlemleyin. Kullanıcıların bu iş yüküyle nasıl etkileşime geçtiğini ve farklı bileşenlerin birbirleriyle nasıl konuştuğunu not ederek iş yükünü çalışır durumda izleyin. Düzenleri, sık kullanılan görevleri ve sistem yanıtlarını tanımlamak için sistem günlüklerini, performans ölçümlerini ve kullanıcı etkinlik günlüklerini analiz etmelisiniz.

• Tanımlanan akışları listeleyin. Görüşmeler, belgeler ve gözlem, iş yükündeki tüm akışları tanımlamanızı sağlamalıdır. Tanımladığınız tüm akışların listesini derleyin ve bunları kullanıcı akışlarına (kullanıcı etkileşimlerine odaklanarak) ve sistem akışlarına (arka uç işlemlerine ve veri taşımaya odaklanarak) kategorilere ayırın.

• Akış başlangıç ve bitiş noktalarını tanımlayın. Tanımlanan her akış için akışın nerede başladığını ve nerede bittiğini açıkça tanımlayın. Kullanıcı akışları için her kullanıcı etkileşimini ve beklenen sonucunu belgele. Kullanıcı deneyimine ve arabirim tasarımına odaklanın. Sistem akışları için temel tetikleyicilerini ve beklenen sonuçları tanımlamanız gerekir.

• Her akışı ayırma. Her bir noktada gerçekleşen eylemleri, kararları veya işlemleri açıklayarak her akışı ayrı ayrı adımlara ayırın. Her adımın, diğer akışlara veya dış sistemlere bağımlılıklar dahil olmak üzere sistemin diğer bölümleriyle nasıl etkileşime geçtiğini unutmayın. Akışların iş yüküyle ve kullanıcı deneyimiyle nasıl tümleştirilebileceğine ve bu deneyimi nasıl etkilediğine tam olarak saptayabilmelisiniz. Bu çift yaklaşım, iş yükünüzün tamamına yönelik bütünsel bir görünüm sağlar.

• Benzersiz çıkışları belgele. Her akışta hata işleme veya koşullu dallanma gibi alternatif yolları veya özel durumları belirleyin. Bir akışın birden çok olası sonucu varsa, bunu kataloğa ayrı girdiler olarak eklemeniz gerekir. Kullanıcı akışları için etkileşimin hedeflenen davranışını belirlemeniz gerekir. Sistem akışları için, işlemin hedeflenen davranışını tanımlamanız gerekir.

• Diyagramlarla görselleştirme. Akışı ve adımlarını görsel olarak göstermek için akış çizelgeleri veya diyagramlar oluşturun. Microsoft Visio, UML sıralı diyagramları, kullanım örneği diyagramları, basit çizim araçları veya metin biçiminde açıklayıcı bir liste gibi araçları kullanabilirsiniz (bkz . Örnek akış kataloğu).

• Akış eşlemesini yinelemeli olarak güncelleştirin. Akış eşleme yinelemeli bir işlemdir. Akışlar, özellikle tasarım aşamasında değişebilir, bölünebilir veya birleştirilebilir. İş yükü akışları daha net tanımlandıkça akış kataloğunu eşleşecek şekilde güncelleştirmeniz gerekir. Doğruluk ve eksiksizlik sağlamak için proje katılımcılarının geri bildirimleriyle akış diyagramlarınızı doğrulayın ve geliştirin.

Her akış için iş süreçlerini tanımlama

İş süreçleri sipariş karşılama, müşteri hizmetleri yönetimi veya envanter denetimi gibi bir çıktı elde etmek için bir dizi görevdir. Her akış için iş süreçlerinin tanımlanması, akışları bir veya daha fazla iş sürecine eşlemeyi içerir. Bu eşleme, her akışın işletme için önemini anlamanıza yardımcı olur.

Akışların iş süreçlerine eşlemini sağlayan mevcut belgeleriniz veya iş planlarınız olabilir. Bazen kullanıcı kılavuzları, eğitim malzemeleri veya sistem belirtimleri iş yükünün ve akışlarının amaçlanan kullanımı ve amacı hakkında içgörüler sağlayabilir. Aksi takdirde akışları destekledikleri iş süreçleriyle eşlemeniz gerekir. Her akış için iş süreçlerini tanımlamaya yönelik öneriler şunlardır:

• İş yükü çıkışlarını kullanın. İş yükü çıkışlarını ve akış dökümünü kullanarak akışları destekledikleri iş süreçleriyle ilişkilendirebilirsiniz. İlk olarak, iş yükünün oluşturduğu çıkışları gözden geçirin. Çıkış satış raporları, veri dosyaları veya tamamlanmış görevler olabilir.

• Röportajlar yapın. İş yüküyle etkileşim kuran ekip üyeleri ve paydaşlarla konuşun. Günlük görevleri, iş yükünü nasıl kullandıkları ve bununla hangi hedeflere ulaştıkları hakkında belirli sorular sormalısınız. Teknik ekipler genellikle iş yükü yapısını daha iyi anlayabilir ve desteklediği iş süreçleri hakkında içgörüler sağlayabilir.

• İş yükü kullanımını izleme. Mevcut iş yükleri için iş yükünü izleyin ve kullanımda veri girişi, sipariş işleme veya müşteri etkileşimi gibi temel iş süreçlerini gösteren desenleri arayın.

• Çıkışı bir iş sürecine bağlayın. Akış çıkışlarından noktaları destekledikleri genel iş sürecine bağlayın. Örneğin, bir akış adımı müşteri siparişlerini işlemeyi içeriyorsa sipariş karşılama iş sürecini doğrudan destekler. Sipariş karşılama, müşteri memnuniyetini korumak ve gelir elde etmek için iş hedefine katkıda bulunur. Son olarak, satış raporunu hangi akışın oluşturduğunu belirlemeye yardımcı olması için akış dökümünü kullanın.

Her akış için süreç sahiplerini ve proje katılımcılarını belirleme

Akışın işlem sahibi, belirli bir işlemin başarıyla yürütülmesinden sorumlu olan kişidir. Bu işlemden ve onu destekleyen akışlardan onlar sorumludur. Her iş yükü akışı için işlem sahibini tanımlamanız gerekir. Ayrıca her akış için paydaşları tanımlamanız gerekir. Paydaşlar iş yüküne dahil olabilir, akışa bağımlılıkları olabilir veya akışın sahip olduğu bir bağımlılığı yönetebilir.

İşlem sahiplerini ve paydaşları zaten tanımlayan bir sorumluluk atama matrisi (RAM) veya RACI matrisi olabilir. Genellikle süreç sahipleri bir süreçten sorumludur veya sorumludur ve paydaşlara danışabilir veya bu konuda bilgilendirilirsiniz.

Her akış için yükseltme yollarını belirleme

İlerletme yollarının belirlenmesi, akışla ilgili sorunları yükseltmeye yönelik kanalları belirlemeyle ilgilidir. Yükseltme gerektiren sorunlar acil güncelleştirmeler, güvenlik sorunları, düşüşler veya teknik olaylar olabilir. İlerletme yolunu belirlemenin amacı, sorunların zamanında ve etkili bir şekilde çözülmesini sağlamaktır.

Eşlediğiniz yükseltme yolu, belirli bir sorunu çözme olasılığı en yüksek olan kişi veya grupla başlamalıdır. Bu kişi veya grup sorunu çözemezse, yükseltme yolu bir sonraki iletişim noktasını tanımlamalıdır. Bir sonraki temas noktası daha geniş sorumluluklara sahiptir ve azaltma stratejilerini kuruluşun daha fazla parçasıyla koordine edebilmektedir. Bir yükseltme yolundaki kişi sayısı akışa ve kuruluşa göre değişir. Yükseltme yolunda çok fazla kişi çözüm çabalarını yavaşlatabilir.

Her akışın iş etkisini belirleme

Her akışın iş etkisinin belirlenmesi, her akışın önemli iş hedeflerine nasıl katkıda bulunu olduğunu anlamak için gereklidir. İş etkisi gelir oluşturma, müşteri memnuniyeti veya operasyonel verimliliği içerebilir. Her akışın hem olumlu hem de olumsuz etkisini anlayarak, işletmeniz için en önemli olan akışların güvenilirliğini sağlamak için çabalara öncelik vekleyebilirsiniz. Akış hatasının doğrudan etkisini ve bunun birbirine bağlı diğer işlemler üzerindeki dolaylı etkisini göz önünde bulundurmak önemlidir. Her akışın iş etkisini belirleme adımları şunlardır:

• Olumlu etkiyi belirleyin. Akış beklendiği gibi çalıştığında beklenen avantajları belirleyin. Beklenen avantajlar arasında verimliliğin artırılması, gelirin artması, müşteri memnuniyetinin artırılması veya işletme üzerindeki diğer olumlu etkiler sayılabilir.

• Olumsuz etkiyi tanımlama. Bir işlemin başarısız olması veya beklendiği gibi çalışmaması durumunda olası olumsuz etkileri değerlendirin. Gelir düşüşleri gibi belirli kayıpları ölçmeyi göz önünde bulundurun. Saygınlık hasarı, müşteri güveninin erozyonu veya diğer ilgili iş süreçleri üzerindeki olumsuz etkiler gibi öznel etkileri dahil edin.

• Kapasite ve kullanılabilirlik varsayımlarını tanımlayın. Her işlemin beklenen kapasitesi ve kullanılabilirliği hakkında varsayımlar oluşturun. Zaman birimi başına aktarım hızı, beklenen iş saatleri ve hedef yüzde çalışma süresi gibi faktörleri göz önünde bulundurun. Kurtarma süresi hedefi (RTO) veya kurtarma noktası hedefi (RPO) için beklentiler varsa, bu beklentileri dahil etmelisiniz. Bu varsayımlar, her akışın güvenilirlik gereksinimlerini anlamanıza yardımcı olur.

Bu yönleri sistematik olarak değerlendirerek, her akışın işletmeyi nasıl etkilediğine ilişkin kapsamlı bir görünüm elde edebilir ve güvenilirlik iyileştirmesi hakkında stratejik kararlar alabilirsiniz.

Her akışa bir kritiklik derecelendirmesi atama

Genel iş etkilerine göre akış öneminin ayrıntılı bir şekilde değerlendirilmesi, her akışa bir kritiklik derecelendirmesi atamanızı sağlar. Nicel veya nitel kritiklik derecelendirmelerini kullanabilirsiniz. Amaç, akışları önceliğe göre sıralamak ve kritik akışları tanımlamanızı sağlayan bir etiket atamaktır. Bu işlem, iş süreçlerini ve etkisini belirleme, eşleme ve uyumlu hale getirmenin mantıksal bir devamıdır. Kritik derecelendirmelerinizi atamak için aşağıdaki kritiklik açıklamalarını kullanın:

• Yüksek kritiklik: Yüksek kritiklik akışları, temel iş işlevlerinin ayrılmaz parçasıdır. Bir işletmenin müşteri deneyimi, finansal işlemler, güvenlik protokolleri, insan sağlığı ve güvenlik gibi kritik yönlerini doğrudan etkiler. Bu akışların başarısız olması veya kesintiye uğraması, acil veya uzun vadeli önemli olumsuz etkilere yol açabilir. Olumsuz etkilere örnek olarak gelir kaybı, güven ihlali ve yasal sorunlar verilebilir. Bu akışları önceliklendirmek, iş yükünün en önemli yönlerinin sağlam ve dayanıklı olmasını sağlar.

• Orta düzeyde kritiklik: Orta öneme sahip akışlar, sistemin tam işlevselliği için önemlidir, ancak müşteri veya kritik iş operasyonlarıyla doğrudan arabirim oluşturmaz. Örneğin, bir sorun iç veri işleme akışını kesintiye uğratıyorsa, veri işlemeyi hemen dış etkiler olmadan yeniden deneyebilirsiniz. Bu akışlar sorunsuz işlemler için gereklidir, ancak anında müşteri veya finansal etki açısından bir arabellek seçerek sorunlara yönetilen yanıtlar verilmesini sağlar.

• Düşük kritiklik: Düşük kritiklik akışları, temel iş işlevleri veya müşteri deneyimi üzerinde doğrudan veya önemli bir etkiye sahip değildir. Örnek olarak, gecelik günlük aktarımları gibi yardımcı işlemler veya geri bildirim anketleri gibi isteğe bağlı kullanıcı özellikleri verilebilir. Bu akışlar genel sisteme katkıda bulunsa da, kesintilerinin önemli acil iş veya operasyonel sorunlara neden olma olasılığı düşüktür.

Kritiklik atamaya yönelik bu yapılandırılmış yaklaşımı izleyerek kaynakların önceliklerini etkili bir şekilde belirleyebilir ve en kritik akışlarınızın güvenilirliğini ve verimliliğini korumaya ve geliştirmeye odaklanabilirsiniz.

Denge: Güvenilirlik beklentileri bazen daha yüksek kurulum maliyetleri, operasyonel maliyetler ve operatörler için yönetim yüküyle çakışıyor. Paydaşların kritik akışların güvenilirliğini artırmanın olası maliyet artışlarını anladığınızdan emin olun.

Kurumsal uyumluluk

Bulut Benimseme Çerçevesi, iş açısından kritik sınıflandırma gerektiren iş yükleri için rehberlik sağlar.

Daha fazla bilgi için bkz . Bulut yönetiminde iş açısından kritiklik.