Azure'da Windows sanal makinesi oluşturma

Tamamlandı

Şirketiniz, AZURE'daki trafik kameralarından alınan video verilerini VM'leri kullanarak yönetmeye karar verdi. Birden çok codec bileşenini çalıştırmak için öncelikle VM'leri oluşturmamız gerekir. Ayrıca VM'lere bağlanmamız ve vm'lerle etkileşim kurmamız gerekir. Bu ünitede Azure portalını kullanarak vm oluşturmayı öğreneceksiniz. VM'yi uzaktan erişim için yapılandıracak, bir VM görüntüsü belirleyecek ve uygun depolama seçeneğini belirleyeceksiniz.

Azure'da Windows sanal makinelerine giriş

Azure VM'leri isteğe bağlı, ölçeklenebilir bir bulut bilişim kaynağıdır. Windows Hyper-V'de barındırılan sanal makinelere benzerler. bunlar işlemci, bellek, depolama ve ağ kaynaklarını içerir. Hyper-V'de olduğu gibi sanal makineleri istediğiniz zaman başlatıp durdurabilir ve bunları Azure portalından veya Azure CLI ile yönetebilirsiniz. Ayrıca bir Uzak Masaüstü Protokolü (RDP) istemcisi kullanarak doğrudan Windows masaüstü kullanıcı arabirimine (UI) bağlanabilir ve vm'yi yerel bir Windows bilgisayarında oturum açmış gibi kullanabilirsiniz.

Azure VM oluşturma

Azure'da VM'leri çeşitli yollarla tanımlayabilir ve dağıtabilirsiniz: Azure portalı, bir betik (Azure CLI veya Azure PowerShell kullanarak) veya bir Azure Resource Manager şablonu aracılığıyla. Her durumda, kısa süre içinde ele alacağımız birkaç bilgi sağlamanız gerekir.

Azure Market ayrıca hem işletim sistemi hem de belirli senaryolar için yüklenen popüler yazılım araçlarını içeren önceden yapılandırılmış görüntüler sağlar.

Sanal Makinelerin Azure Market listesini gösteren ekran görüntüsü.

Windows VM'de kullanılan kaynaklar

Azure'da Bir Windows VM oluştururken, VM'yi barındırmak için kaynaklar da oluşturursunuz. Bu kaynaklar bir bilgisayarı sanallaştırmak ve Windows işletim sistemini çalıştırmak için birlikte çalışır. Bunlar mevcut olmalıdır (ve VM oluşturma sırasında seçilmelidir) veya VM ile oluşturulur.

  • CPU ve bellek kaynakları sağlayan bir sanal makine
  • Sanal sabit diskleri barındırmak için bir Azure Depolama hesabı
  • İşletim sistemini, uygulamaları ve verileri tutan sanal diskler
  • VM'yi diğer Azure hizmetlerine veya kendi şirket içi donanımınıza bağlamak için bir sanal ağ (VNet)
  • Sanal ağ ile iletişim kurmak için bir ağ arabirimi
  • VM'ye erişebilmeniz için bir genel IP adresi (bu isteğe bağlıdır)

Diğer Azure hizmetlerinde olduğu gibi, VM'yi içermek için bir kaynak grubu gerekir (ve isteğe bağlı olarak bu kaynakları yönetim için birlikte gruplandırabilirsiniz). Yeni bir VM oluşturduğunuzda, var olan bir kaynak grubunu kullanabilir veya yeni bir tane oluşturabilirsiniz.

VM görüntüsünü seçme

Görüntü seçmek, VM oluştururken yapacağınız ilk ve en önemli kararlardan biridir. Görüntü, VM oluşturmak için kullanılan bir şablondur. Bu şablonlar bir işletim sistemi ve genellikle geliştirme araçları veya web barındırma ortamları gibi diğer yazılımları içerir.

Bilgisayarın destekleyebilecekleri herhangi bir uygulamayı VM görüntüsüne ekleyebilirsiniz. ASP.NET Core uygulaması barındırma gibi gereksinimlerinize tam olarak uyacak şekilde önceden yapılandırılmış bir görüntüden VM oluşturabilirsiniz.

Bahşiş

Ayrıca kendi görüntülerinizi oluşturabilir ve karşıya yükleyebilirsiniz. Daha fazla bilgi için belge bakın.

VM'nizi boyutlandırma

Fiziksel bir makinenin belirli miktarda belleğe ve CPU gücüne sahip olması gibi, sanal makine de öyledir. Azure, farklı fiyat noktalarında farklı boyutlarda vm'ler sunar. Seçtiğiniz boyut, VM'nin işlem gücünü, belleğini ve maksimum depolama kapasitesini belirler.

Uyarı

Her abonelikte VM oluşturmayı etkileyebilecek kota sınırları vardır. Klasik dağıtım modelinde, bir bölgedeki sanal makineler (VM) üzerinde toplam 20'den fazla sanal çekirdek olamaz. Vm'leri bölgeler arasında bölebilir veya sınırlarınızı artırmak için çevrimiçi istek oluşturabilirsiniz.

VM boyutları, temel test için B serisinden başlayarak ve çok büyük bilgi işlem görevleri için H serisine kadar çalışan kategoriler halinde gruplandırılır. Gerçekleştirmek istediğiniz iş yüküne göre VM'nin boyutunu seçmeniz gerekir. Oluşturulduktan sonra VM'nin boyutunu değiştirmek mümkündür, ancak önce VM'nin durdurulması gerekir, bu nedenle mümkünse vm'yi baştan uygun şekilde boyutlandırmak en iyisidir.

Aşağıda, hedeflediğiniz senaryoyu temel alan bazı yönergeler yer alır:

Ne yapıyorsun? Bu boyutları göz önünde bulundurun
Genel kullanım bilgi işlem/web: Test ve geliştirme, küçük ve orta ölçekli veritabanları veya düşük-orta ölçekli trafikli web sunucuları B, Dsv3, Dv3, DSv2, Dv2
Heavy hesaplama görevleri: Orta trafikli web sunucuları, ağ gereçleri, toplu işlemler ve uygulama sunucuları Fsv2, Fs, F
Büyük bellek kullanımı: İlişkisel veritabanı sunucuları, orta ve büyük önbellekler ve bellek içi analiz. Esv3, Ev3, M, GS, G, DSv2, Dv2
Veri depolama ve işleme: Yüksek disk aktarım hızı ve GÇ gerektiren Büyük Veri, SQL ve NoSQL veritabanları Ls
Ağır grafik işleme veya video düzenlemenin yanı sıra derin öğrenme ile model eğitimi ve çıkarsama (ND) NV, NC, NCv2, NCv3, ND
Yüksek performanslı bilgi işlem (HPC): İsteğe bağlı yüksek aktarım hızına sahip ağ arabirimlerine sahip en hızlı ve en güçlü CPU sanal makinelerine ihtiyacınız varsa H

Depolama seçeneklerini belirleme

Bir sonraki karar kümesi depolama alanıyla ilgilidir. İlk olarak disk teknolojisini seçebilirsiniz. Seçenekler arasında geleneksel tabak tabanlı sabit disk sürücüsü (HDD) veya daha modern bir katı hal sürücüsü (SSD) bulunur. Aynı satın aldığınız donanımda olduğu gibi SSD depolama alanı da daha fazla maliyet sunar ancak daha iyi performans sağlar.

Bahşiş

İki ssd depolama düzeyi vardır: Standart ve Premium. Normal iş yükleriniz varsa ancak daha iyi performans istiyorsanız Standart SSD diskleri'ni seçin. G/Ç yoğunluklu iş yükleriniz veya verileri çok hızlı bir şekilde işlemesi gereken görev açısından kritik sistemleriniz varsa Premium SSD diskleri seçin.

Depolamayı disklerle eşleme

Azure, SANAL makinenin fiziksel disklerini temsil etmek için sanal sabit diskleri (VHD) kullanır. VHD'ler bir disk sürücüsünün mantıksal biçimini ve verilerini çoğaltır, ancak bir Azure Depolama hesabında sayfa blobları olarak depolanır. Disk başına ne tür depolama (SSD veya HDD) kullanması gerektiğini seçebilirsiniz. Bu, büyük olasılıkla üzerinde gerçekleştirmeyi planladığınız G/Ç'ye bağlı olarak her diskin performansını denetlemenize olanak tanır.

Varsayılan olarak, Windows VM'niz için iki sanal sabit disk (VHD) oluşturulur:

  1. İşletim Sistemi diski: Bu, birincil veya C: sürücünüzdür ve en fazla 2048 GB kapasiteye sahiptir.

  2. Geçici disk: Bu, işletim sistemi veya uygulamalar için geçici depolama alanı sağlar. Varsayılan olarak D: sürücüsü olarak yapılandırılır ve VM boyutuna göre boyutlandırılır, bu da onu Windows sayfa dosyası için ideal bir konum yapar.

Uyarı

Geçici disk kalıcı değil. Bu diske yalnızca istediğiniz zaman kaybetmek istediğiniz verileri yazmanız gerekir.

Veriler ne olacak?

C: sürücüsünde işletim sistemiyle birlikte veri depolayabilirsiniz, ancak daha iyi bir yaklaşım ayrılmışveri diskleri oluşturmaktır. VM'ye ek diskler oluşturabilir ve ekleyebilirsiniz. Her veri diski en fazla 32.767 gibibayt (GiB) veri barındırabilir ve en fazla depolama alanı seçtiğiniz VM boyutuna göre belirlenir.

Not

İlginç bir özellik, gerçek bir diskten VHD görüntüsü oluşturmaktır. Bu, mevcut bilgileri şirket içi bir bilgisayardan buluta kolayca geçirmenizi sağlar.

Yönetilmeyen ve Yönetilen diskler karşılaştırması

Yapacağınız son depolama seçimi, yönetilmeyen mi yoksa yönetilen diskleri mi kullanacağınızdır.

Yönetilmeyen disklerde, VM disklerinize karşılık gelen VHD'leri tutmak için kullanılan depolama hesaplarından siz sorumlusunuz. Kullandığınız alan miktarı için depolama hesabı ücretlerini ödersiniz. Tek bir depolama hesabının sabit hız sınırı 20.000 G/Ç işlemi/sn'ye sahiptir. Bu, tek bir depolama hesabının tam kısıtlamada 40 standart sanal sabit diski destekleyebilecek durumda olduğu anlamına gelir. Ölçeği genişletmeniz gerekiyorsa, bu durumda yönetimi karmaşık hale gelebilen birden fazla depolama hesabına ihtiyacınız olacaktır.

Yönetilen diskler daha yeni (ve önerilen) disk depolama modelidir. Depolama hesaplarını yönetme yükünü Azure'a yükleyerek yönetilmeyen disklerin karmaşıklığını zarif bir şekilde çözer. Disk türünü (Premium veya Standart) ve disk boyutunu belirtirsiniz ve Azure hem disk hem de kullandığı depolama alanını oluşturur ve yönetir. Depolama hesabı sınırları konusunda endişelenmeniz gerekmez ve bu da ölçeği genişletmeyi kolaylaştırır. Ayrıca birkaç farklı avantaj da sunar:

  • Daha fazla güvenilirlik: Azure, yüksek güvenilirlikli VM'lerle ilişkili VHD'lerin benzer dayanıklılık düzeyleri sağlamak için Azure depolamanın farklı bölümlerine yerleştirilmesini sağlar.
  • Daha iyi güvenlik: Yönetilen diskler kaynak grubundaki gerçekten yönetilen kaynaklardır. Bu, VHD verileriyle kimlerin çalışabileceğini kısıtlamak için rol tabanlı erişim denetimi (RBAC) kullanabilecekleri anlamına gelir.
  • Anlık görüntü desteği: Anlık görüntüleri kullanarak VHD'nin salt okunur bir kopyasını oluşturabilirsiniz. Sahip olan VM'yi kapatmanız gerekir, ancak anlık görüntünün oluşturulması yalnızca birkaç saniye sürer. İşlem tamamlandıktan sonra VM'yi açabilir ve anlık görüntüyü kullanarak yinelenen bir VM oluşturarak bir üretim sorununu giderebilir veya VM'yi anlık görüntünün alındığı noktaya geri alabilirsiniz.
  • Yedekleme desteği: Yönetilen diskleri Azure Backup ile olağanüstü durum kurtarma için vm'nin hizmetini etkilemeden otomatik olarak farklı bölgelere yedekleyebilirsiniz.

Ağ iletişimi

Sanal makineler, bir sanal ağ (VNet) kullanarak dış kaynaklarla iletişim kurar. Sanal ağ, kaynaklarınızın iletişim kurdığı tek bir bölgedeki özel ağı temsil eder. Sanal ağ, şirket içinde yönettiğiniz ağlara benzer. Kaynakları yalıtmak, diğer ağlara bağlamak (şirket içi ağlarınız dahil) ve gelen ve giden bağlantıları yönetmek için trafik kuralları uygulamak için bunları alt ağlara bölebilirsiniz.

Ağınızı planlama

Yeni bir VM oluşturduğunuzda, yeni bir sanal ağ oluşturma veya bölgenizde mevcut bir sanal ağı kullanma seçeneğiniz olur.

Azure'ın ağı VM ile birlikte oluşturması basittir, ancak çoğu senaryo için ideal değildir. Mimarinizdeki tüm bileşenler için önceden ağ gereksinimlerinizi planlamak ve ihtiyacınız olacak sanal ağ yapısını ayrı olarak oluşturmak ve ardından VM'leri oluşturup önceden oluşturulmuş sanal ağlara yerleştirmek daha iyidir.

Bu modülün ilerleyen bölümlerinde sanal ağlara daha fazla göz atacağız. Şimdi bu bilgilerin bazılarını uygulayalım ve Azure'da bir VM oluşturalım.